Należąca do kompleksu puszczy wododzielnej Puszcza Karpacka na terenie, której położony jest Myczków, nie została całkowicie zniszczona i istnieją fragmenty jej pierwotnego stanu. W drzewostanie dominują drzewa liściaste oraz pewna liczba drzew iglastych. Do XIV wieku, od którego to okresu posiadamy pierwsze pisane świadectwa o tutejszych osadach oraz liczne ślady archeologiczne, osadnictwo koncentrowało się w dolinie rzeki San lub jej dopływów. Najstarsze ślady pobytu człowieka na tym terenie w postaci wyrobów kamiennych, krzemiennych i narzędzi obsydiowych z epoki neolitu (4200-1700 r. pne) zostały znalezione w oklicy Łobozwi, Czarnej, Teleśnicy Oszwarowej, Leska.

 

Na tym terenie znajdują się też archeologiczne pozostałości kultury łużyckiej, która pojawiła się na tym terenie ok. 1000 roku przed Chrystusem i sięgała do początków epoki żelaza. Okres ten reprezentują odkrycia archeologiczne w oklicach Zasławia, Soliny, Bóbrki. Z VI wieku po Chrystusie oraz z epoki wczesnego średniowiecza posiadamy przedmioty ceramiczne z oklic: Łobozwi, Leska i Ustianowej. Bardzo ciekawymi pozostałościami osadnictwa są wykopaliska z okresu osadnictwa grodowego w postaci resztek budowli obronnych. Czas funkcjonowania niektórych z nich np.: w Bereżnicy Niżnej określony został na okres X-XI wiek po narodzenie Chrystusa.